به گزارش قدس آنلاین، درخششی که دو وزنه بردار جوان ایران طی هفته گذشته در مسابقات قهرمانی جهان داشتند، می‌توانست این رشته را از این حیث در سرخط خبرها قرار دهد؛ اما حواشی ایجاد شده و اقدامی که دو بانوی ملی پوش این رشته برای «بازنگشتن به ایران و پناهندگی» و «ترک وطن» انجام دادند، نگاه‌ها به وزنه برداری ایران را از مدال آوری جوانانش در یونان به بی سروسامان بودن وزنه برداری و مدیریتش سوق داده است.

شوک بزرگ تاریخ سازان

در رشته‌ای مانند وزنه برداری که پیشینه زیادی در بخش بانوان ندارد، مدال آوری در مسابقات جهانی اتفاق تاریخی به حساب می‌آید که یکتا جمالی بعد از یک سال موفق به تکرار آن شد. این وزنه بردار که سال گذشته در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ جوانان صاحب مدال برنز حرکت یک ضرب شده بود هفته گذشته در همین رقابت‌ها رنگ مدال خود را ارتقا داد و به مدال نقره دست یافت.

البته از این دست موفقیت‌ها پیش از این هم در وزنه برداری بانوان ثبت شده بود آنجا که پریسا جهانفکریان به عنوان اولین بانوی وزنه برداری ایران صاحب سهمیه المپیک شد؛ اما به خاطر آسیب دیدگی و البته بیشتر از آن بی تدبیری مسئولان قید سفر به توکیو را زد.

این دو ملی پوش موفق اما به فاصله چند روز بزرگترین شوک ممکن را نه فقط به وزنه برداری، بلکه به ورزش ایران وارد کردند، اول یکتا جمالی که یکی دو روز بعد از نایب قهرمانی اش در یونان نیست شد و بعد هم صراحتاً خبر از حضورش در آلمان داد و اینگونه پناهندگی را اعلام کرد. دوم هم پریسا جهانفکریان با انتشار پستی با عنوان «خداحافظ ایران من» خداحافظی اش با و وزنه برداری ایران را اعلام کرد.

جهانفکریان در این پست که با «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند!» آغاز شده است درد و دل‌ها و گلایه‌هایی را مطرح و در انتها هم تاکید کرده که «این حرف‌ها تمام وداع من است با ایران»

راه رفتن از آشفتگی‌ها و بی تدبیری‌ها گذشت

فدراسیون به ظاهر آرام و کم سر و صدای وزنه برداری در حالی امروز در ورزش کشور انگشت نما شده است که طی دو سال گذشته به خاطر مطرح بودن بحث بازنشستگی علی مرادی و شرایط متزلزل وی روی صندلی ریاست فدراسیون، با آشفتگی و نابسامانی داخلی زیادی مواجه شده بود.

درست است که با وجود این شرایط برنامه‌های اجرایی و عملیاتی فدراسیون پیش رفت؛ اما اقدام اینچنینی دو بانوی ملی پوشش حکایت از این دارد که وضعیت پریشان و مشوش وزنه برداری که از اتاق مدیریت شروع شده بود به دیگر اتاق‌ها هم سرایت کرده بود طوریکه نظارت بر تیم‌های ملی به پایین ترین سطح ممکن رسیده است وگرنه چرا باید نیمی از یک تیم دو نفره - از حیث تعداد ورزشکار- به راحتی در محل برگزاری مسابقات ناپدید شود و پروسه پناهندگی اش را به راحتی اجرا کند.

تک ستاره‌ها سرپوشی بر مدیریت ناکارآمد وزنه برداری نیستند

وزنه برداری ایران و ورزشکارانش زمانی پای ثابت ورزش ایران در مدال آوری آسیایی و جهانی بودند، حتی دربازی‌های آسیایی و المپیک هم این رشته قوت قلب مدیران کاروان اعزامی ورزش ایران برای کسب مدال به حساب می‌آمد؛ اما آنچه مشهود است امروز این رشته و اهالی اش در ورزش ایران به روشنی و محکمی گذشته محلی از اعراب ندارند و اگر موفقیتی به دست می‌آید کاملاً بی ارتباط با فدراسیون و مدیریت پُرحرف و حدیثش است.

در واقع امروز وزنه برداری دلخوش و مدعی به تک ستاره‌هایش است درحالیکه نتیجه و خروجی فدراسیون این رشته نیستند مانند علیرضا یوسفی که هفته گذشته در مسابقات جهانی جوانان تمام مدال‌های یک ضرب، دو ضرب و مجموع را از آن خود کرد و رکورد دنیا را هم یک بار دیگر ارتقا داد، این وزنه بردار و رکوردشکنی و تاریخ سازی اش؛ اما هیچ ارتباطی با فدراسیون‌ها و اردوهای برنامه ریزی شده آن ندارد. در واقع یوسفی که سرِ علی مرادی را در یونان بالا نگه داشت محصول و خروجی فدراسیون وی نیست.

بازنشسته ای که یک تنه فاجعه رقم زد

تاریخ محروم شدن وزنه برداری و ورزش ایران از نابغه‌هایی مانند یکتا جمالی و پریسا جهانفکریان را به نام علی مرادی و دوره وی ثبت خواهد کرد، بازنشسته ای که با وجود پایان دوره حضورش همچنان توسط برخی افراد اصرار بر ماندن دارد.

علی مرادی در حالی در آخرین مجمع انتخاباتی فدراسیون وزنه برداری رأی لازم برای ریاست دوباره در این فدراسیون را با حرف و حدیث‌های زیاد گرفت که سال گذشته بالاخره دادگاه آن انتخابات را باطل اعلام و تاکید کرد که ریاست وی وجاهت قانونی ندارد. چند روز پیش از آن هم بازنشستگی علی مرادی توسط وزارت ورزش اعلام شده بود. مجموع این عوامل دست به دست هم داد تا علی مرادی بار رفتن از فدراسیون ببندد؛ اما فقط برای چند هفته چون وی از اواخر بهمن ماه سال گذشته دوباره به فدراسیون بازگشت و زمام امور را به دست گرفت.

مرادی همواره بر خدمت به خانواده وزنه برداری تاکید داشته و خود را مشتاق آن نشان می‌داد؛ اما حداقل در یونان نشان داده توانایی و درایت لازم برای مدیریت یک تیم دو نفره هم را ندارد و گرنه نیمی از تیم اعزامی به راحتی پناهنده نمی‌شد.

برای حضور تنها دو ملی پوش در مسابقات قهرمانی جهان و علاوه بر علی مرادی، چهار- پنج نفر دیگر هم به یونان سفر کرده بودند؛ اما به نظر می‌رسد حواس آقایان به اندازه‌ای که به ویزای شینگن و استفاده از مزایای آن بوده، متوجه به قهرمانان شأن نبوده است.

وزارت ورزش دست از حاتم بخشی بردارد

امروز علی مرادی در حالی همچنان متصدی فدراسیون وزنه برداری است که سال گذشته به خاطر اعلام بازنشستگی وی و ابطال انتخابات سال ۹۸، همه منتظر معرفی سرپرست جدید برای فدراسیون و آغاز به کار وزارت ورزش برای روند انتخاباتی آن بودند که ناگهان ورق برگشت!

بازگشت علی مرادی به فدراسیون نشان می‌داد که مشکلات حداقل به صورت ظاهری برای ادامه ریاست وی حل شده است؛ اما امروز دو اتفاق ناگوار متوالی که در وزنه برداری رقم خورد، حکایت از آن دارد که مشکلات مدیریتی این رشته به قوت خود باقی است.

پس به جاست وزارت ورزش که به نظر می‌رسد با حاتم بخشی مسیر را برای ادامه ریاست معیوب وزنه برداری مهیا کرد حالا که این رشته دو نابغه خود را از دست داده است وارد گود شود و حداقل مدیریت آن را بازخواست کند وگرنه فاجعه‌های بزرگ‌تری هم می‌تواند رقم بخورد.

منبع: مهر